Szanowna minister Barbara Nowacka,
Wolność wyznania jest podstawą pokoju społecznego i harmonijnego rozwoju
każdego państwa. Dobrze wiedzieli o tym autorzy Konstytucji RP, umieszczając w
polskiej ustawie zasadniczej szerokie gwarancje dla wolności religijnej. W myśl jej
przepisów Polacy mają prawo do swobodnego wyznawania i praktykowania swojej
religii tak w życiu prywatnym, jak w i w przestrzeni publicznej, oraz do nauczania
swoich dzieci wyznawanej przez siebie religii w publicznych szkołach.
Co więcej, religia jest jedynym przedmiotem szkolnym wymienionym wprost w
Konstytucji RP. W art. 53 ust. 4 czytamy, że „religia kościoła lub innego związku
wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w
szkole”. Obecność religii w szkole gwarantuje również art. 48 polskiej ustawy
zasadniczej, który mówi, że „rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z
własnymi przekonaniami”. O nauczaniu religii w publicznych szkołach mówi także
Konkordat pomiędzy Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską z 28 lipca 1993 roku,
którego art. 12 ust. 1 stanowi, że „Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne
podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola, prowadzone przez organy
administracji państwowej i samorządowej, organizują zgodnie z wolą
zainteresowanych naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych”. 
Partie polityczne tworzące obecny rząd w ciągu ostatnich lat wielokrotnie
deklarowały przywiązanie do Konstytucji RP i chęć jej obrony. Niestety ci sami
politycy w tym samym czasie równie często zapowiadali sprzeczne z Konstytucją RP
ograniczenie pewnych praw katolików, zapowiadając również usunięcie lekcji religii
ze szkół publicznych. Tego typu wypowiedzi uderzają nie tylko w prawa osób
wierzących, ale również są przejawem  arogancji dla praw rodziców, którzy zgodnie z
Konstytucją RP mają prawo do wychowania dzieci w zgodzie z własnymi
przekonaniami. Dlatego obawiamy się, że obecny rząd, kieruje się przekonaniem, że
to omnipotentne państwo, a nie rodzice powinni decydować o edukacji polskich
dzieci. W związku z tym apelujemy do Pani, jako szefowej resortu edukacji
narodowej, aby stanęła Pani po stronie wolności i praw ludzi wierzących w polskim
systemie szkolnym.
Nasz ogromny niepokój budzi pomysł usunięcia oceny z lekcji religii ze szkolnych
świadectw oraz niewliczanie oceny z tego przedmiotu do szkolnej średniej. Byłoby to
sprzeczne z prawem, co potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 20 kwietnia
1993 roku, zwracając uwagę, że umieszczanie ocen z religii na świadectwie szkolnym
wprost wynika z konsekwencji organizowania nauczania religii przez publiczne
szkoły. Sprzeciwiamy się też zapowiedziom natychmiastowego ograniczenia wymiaru
nauczania religii w szkołach z 2 godzin w tygodniu do jednej oraz organizacji lekcji
religii tylko na pierwszej lub na ostatniej godzinie zajęć szkolnych. Uważamy, że tego
typu działania mają na celu utrudnianie uczniom uczęszczanie na religię, a w
konsekwencji do wyrugowania tego przedmiotu z publicznych szkół, co spowoduje,
że młodzi Polacy nie tylko nie poznają podstawowych prawd wiary katolickiej,
kulturotwórczej roli Kościoła i jego wkładu w walce o tożsamość i niepodległość
naszej Ojczyzny, a także korzeni duchowych Europy, o których mówił Jan Paweł II
podczas Zjazdu Gnieźnieńskiego przy okazji 1000-lecia śmierci św. Wojciecha:
„Najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki go umacniało
chrześcijaństwo ze swoją Ewangelią, ze swoim rozumieniem człowieka i wkładem w
rozwój dziejów ludów i narodów”.
Jesteśmy oburzeni treścią przygotowanego przez Ministerstwo Edukacji Narodowej
projektu rozporządzenia dotyczącego warunków i sposobu organizacji nauki religii w
publicznych szkołach. Zgodnie z zaproponowanymi w dokumencie rozwiązaniami
placówki oświatowe będą mogły łączyć uczniów w międzyklasowe grupy, obejmując
uczniów na różnych poziomach edukacji. W sposób oczywisty uderzyłoby to w
poczucie bezpieczeństwa młodszych uczniów i zaburzyło ich rozwój
psychoemocjonalny,  podstawa programowa na danym poziomie nauczania nie
mogłaby być w żaden sposób realizowana, a uczniowie ambitniejsi, padliby ofiarą
jaskrawej dyskryminacji, nie mogąc zgłębiać wiedzy religijnej w satysfakcjonującym
ich zakresie.  Ponadto istnieje zagrożenie, że niechętnie nastawione do obecności
religii w szkole organy nadzorujące placówki oświatowe lub  dyrektorzy szkół,
mogliby doprowadzić do tego, że w części placówek lekcje religii odbywałyby się dla
jednej grupy uczniów późnym popołudniem w oderwaniu od ich ramowego planu
zajęć i w kolizji z pozaszkolnymi aktywnościami uczniów.
Nie godząc się z taką perspektywą, stanowczo protestujemy przeciwko
rozporządzeniom Ministerstwa Edukacji Narodowej i wzywamy do wycofania się z
tych dyskryminujących działań oraz apelujemy o podjęcie autentycznego społecznego
dialogu w celu wypracowania konsensusu w kwestii wychowania dzieci do wyższych
wartości w ramach religii i etyki szkolnej. Jednocześnie pragniemy przypomnieć, że
władze Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązane są do przestrzegania obowiązującego
prawa, przede wszystkim Konstytucji RP, która gwarantuje Polakom wolność religijną
oraz prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi wartościami i wyznawaną
przez siebie religią.
Z wyrazami szacunku . . . . . . . . . . . . . . . .
Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej